Wie is Balázs
April 2006

Met deze pagina begon de aktie om geld in te zamelen voor de rolstoel van Balázs.

Beste, lieve mensen,

In april vroegen we jullie aandacht voor de droom, of liever gezegd voor de verwezenlijking van de droom, van Balázs, een gehandicapte Hongaarse jonge man die ons aan het hart gaat.

 
Al twaalf jaar kennen wij Balázs Ikotics omdat we in het gezin over de vloer komen. Bálázs is net 30 jaar geworden en hij woont in Csongrád, een kleine industriestad in zuidoost Hongarije.

Inmiddels is zijn droom, "met eigen ogen iets van het buitenland zien" uitgekomen. Hij is in Nederland van begin tot eind September. Deze dagen in Nederland zullen hem straks, als het straks in Czongrad weer eens wat tegenzit, sterken. 

Hij is met vliegtuig gekomen omdat de autoreis te vermoeiend zou worden, samen met nicht Edit. Groningen, het strand aan de Noordzee, Musea terrasjes, met de rolstoel achter de fietsen aan, de mensen, ons, het zullen voor hem allemaal dierbare herinneringen worden.

Balázs is de eerste van vier zonen in een liefdevol, kunstzinnig, ploeterend gezin. Zijn broers studeren op kosten van de staat: Pabo, Economische hogeschool, Gymnasium. Moeder is een bevlogen onderwijzeres en vader ambtenaar, fluitist, schilder. Ondanks hun geldzorgen noemen wij hen levenskunstenaars.

Balázs werd geboren met een open rug (spina bifida), korte, onontwikkelde benen, een waterhoofd. Hij onderging verschillendende operaties aan rug en benen. Hij kan niet lopen en zijn houding is gedeformeerd door een ontwrichte heup. Zijn lichaamshouding gaat geleidelijk verder achteruit.

De veerkracht van zijn ouderlijk nest was groot: de familie neemt hem altijd overal mee naar toe. Ze sjouwen hem met opvouwbare rolstoel en al vier trappen op om exposities te bekijken, om concerten te bezoeken of gewoon buiten vuurtje te stoken. En ze duwen hem door het bos, langs de dijk, joelend omlaag glijdend. In huis werd echter niets aangepast.  

Sinds hij op een gehandicapteninternaat studeerde, weet hij meer wat kan en leeft hij assertiever. Hij zorgde zelf voor een  een oprit over de drempel en ook zijn eigen kamer werd ‘rolstoelvriendelijk’. Balázs voert thuis een tamelijk zelfstandig (redzaam) bestaan in zijn opvouwbare rolstoel: kan gewone drempels nemen, maakt gebruik van gewone toiletten en douches. Sinds kort is zijn woonstraat geasfalteerd en kan hij echt alleen de deur uit.  Enige jaren geleden schonken vrienden hem een  elektrische driewieler en dat vergrootte zijn actieradius en onafhankelijkheid.

Hoe ziet de toekomst van Balázs er uit?

In twee woorden: weinig bemoedigend. Zijn lichaam zakt steeds meer in elkaar. Zijn lichamelijke en mentale vermogens gaan achteruit. Kon hij twee jaar geleden nog trots vertellen dat hij vier dagen van 8 uur administratie op een fabriek haalde, nu telt zijn maatschappelijk bestaan nog maar vier dagen van hooguit 4 uur activiteitenbegeleiding in een verzorgingshuis. Toch geniet hij ervan steeds nieuwe activiteiten te verzinnen en hij doet wat hij kan. Ook wanneer er - eigenlijk boven zijn vermogen - slingers opgehangen moeten worden. Per dag is Bálázs nu nog in staat vijf uur op te zijn en naar zijn werk te gaan. Daarna ligt hij op bed.

Balázs volgde computercursussen, maar de concentratie neemt af en oefening wordt minder; hij delft het onderspit bij de strijd met z’n familieleden om de enige PC en – dus - het internet.

Wat kunnen we Balázs nog meer bieden?

Rond de 20ste september gaan we met Bálázs naar Gouda waar een rolstoelfabrikant zijn huidige stoel onder de loep neemt en er wordt bekeken of er niet een (veel) beter alternatief is.
Uw bijdrage is welkom op rekeningnummer 3627 24 814  tnv Mual en Samethini in Groningen.
Voor meer over de stoel van Balázs hier een nieuwe pagina.

19 Juni 2006,

Beste mensen,

Hartelijk dank voor jullie medeleven en bijstand. Balázs wordt nu 
definitief voor twee weken uitgenodigd: hopelijk komt hij in week 36 [2e week september] en vertrekt in week 38. We willen niet langer wachten. Hij kan ook niet langer wachten.

We hebben bijna het geld voor de tickets van Balázs en begeleider  binnen en hopen op nog iets meer. En wat minstens belangrijk is: een  week gratis in een amsterdams tuinhuis voor gehandicapten. Van daar is  het niet zo ver naar diverse bezienswaardigheden. En dan hier of daar een rustadresje voor tussendoor.
Fondsen reageerden niet of waren niet toegankelijk voor ons  kleinschalig burgerinitatiefje. Het wordt dus een low budget vakantie maar daar is niets op tegen: we kunnen hem rondrijden en dingen laten zien.

eind Juli 2006,

We zijn nu alweer een paar weken in Csongrád (lekker zwemmen, lang kletsen met oude vrienden, nieuwe vrienden maken onder de nieuwe kunstenaars) - Maar ook : Ben lekker aan het werk gegaan. Alleen de speksteen uit Kenia is wel mooi maar zo zaaaaacht: kan de flex niet gebruiken, ook niet in langzaamste stand. Hak, hak, hak, slok water, hak, hak, schuur, en een sigaartje. Veiligheidskap op en af en op en af. Insmeren met de sterkste gif, want de muggen onder mijn atelierboom zijn nazaten van stuca's. www.samethini.nl

En belangrijker: Balázs is vol vreugde.
Zijn vader en moeder werken deze zomer door met boompjes planten, kinderopvang om geld voor hem te verzamelen. Geweldig.
 

De Grootouders van Balázs	Vader Laco
	Moeder Erzsi met de broertjes Ambrus en Laco

eind Augustus 2006,

Balázs komt eraan, verwachtte aankomstdag 8 september. Op 10 en 19 september is in respectievelijk Groningen (met Bógras pot) en Amsterdam gelegenheid Balazs te begroeten.

September 2006
 

25 september twee foto's binnengekomen van Balázs die weer terug is in Csongrád.

  

Namens Balázs, Cora en Henk.

Voor meer : zie de pagina Balázs in Nederland.

Oktober November 2006

Acties om geld in te zamelen voor een nieuwe rolstoel zijn nu echt van start gegaan.

Reacties kunt U sturen naar:  cmsamethini apestaartje yahoo punt com - wel even zelf over typen in de meel.